جداسازی مایکوباکتریوم های غیر سلی از منابع آبی بیمارستانی شهر اصفهان با استفاده از روش‏ های فنوتیپیک میکروبیولوژیک

مقدمه: مطالعه ی مایکوباکتریوم های غیر سلی به دلیل اهمیت و اثرات اثبات شد ه ای که در امر سلامت عمومی اجتماعات انسانی دارند، بسیار ضروری و حیاتی به نظر می رسد. از سوی دیگر، در میان عوامل محیط زیستی، آب نقش عمده ای را به عنوان منبع و واسطه ی انتقال این گروه از میکروارگانیسم ها به انسان ایفا می نماید. شواهد متعددی دال بر ارتباط مایکوباکتریوم های موجود در آب بیمارستان ها با عفونت های فرصت طلب بیماران وجود دارد. هدف از این پژوهش، تنظیم کردن یک روش به منظور جداسازی مایکوباکتریوم های غیر سلی از انواع منابع آبی بود. روش ها: مجموع 85 نمونه آب از منابع آبی بیمارستان های اصفهان برداشت شد و پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه ابتدا به وسیله ی ستییل پیریدینیوم کلراید 005/0 آلودگی زدایی گردید. سپس عمل فیلتراسیون با استفاده از فیلتر میلی پور 45/0 میکرومتر صورت گرفت و روی محیط لونشتین جانسون کشت داده شد و در دماهای مختلف انکوبه گردید. یافته ها: از مجموع 85 نمونه 40 ایزوله (48 درصد) مایکوباکتریوم جداسازی گردید، که 28 ایزوله (70 درصد) مربوط به آّب شیر،7 ایزوله (5/17 درصد) از آب دوش و 5 ایزوله (5/12 درصد) از آب چاه بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که درصد قابل توجهی از منابع آبی آلوده به مایکوباکتریوم ها هستند. چنانچه افراد با ضعف سیستم ایمنی مانند سالمندان، کودکان و بیماران مبتلا به بیماری های زمینه ای در معرض این گونه میکروب ها قرار گیرند می تواند پیامد خطرناکی داشته باشد.